|
Text
|
geographische Begriffe
|
Ereignisse
|
Personen
|
Zeit
|
|
Hinc iam bellum civile successit exsecrandum et
lacrimabile, quo praeter calamitates, quae in proeliis
acciderunt, etiam populi Romani fortuna mutata est.
|
|
|
|
|
|
Caesar enim rediens ex Gallia victor coepit poscere alterum
consulatum atque ita, ut sine dubietate aliqua ei
deferretur. Contradictum est a Marcello consule, a Bibulo,
a Pompeio, a Catone, iussusque dimissis exercitibus ad
urbem redire. Propter quam iniuriam ab Arimino, ubi milites
congregatos habebat, adversum patriam cum exercitu venit.
|
|
|
|
|
|
Consules cum Pompeio senatusque omnis atque universa
nobilitas ex urbe fugit et in Graeciam transiit. Apud
Epirum, Macedoniam, Achaiam Pompeio duce senatus contra
Caesarem bellum paravit.
|
|
|
|
|
|
Caesar vacuam urbem ingressus dictatorem se fecit.
Inde Hispanias petiit. Ibi Pompeii exercitus validissimos
et fortissimos cum tribus ducibus, L. Afranio, M. Petreio,
M. Varrone, superavit. Inde in Graeciam transiit, adversum
Pompeium dimicavit. Primo proelio victus est et fugatus,
evasit tamen, quia nocte interveniente Pompeius sequi
noluit, dixitque Caesar nec Pompeium scire vincere et illo
tantum die se potuisse superari. Deinde in Thessalia apud
Palaeopharsalum productis utrimque ingentibus copiis
dimicaverunt. Numquam adhuc Romanae copiae in unum neque
maiores neque melioribus ducibus convenerant, totum
terrarum orbem facile subacturae, si contra barbaros
ducerentur. Pugnatum tamen est ingenti contentione
victusque ad postremum Pompeius et castra eius direpta
sunt.
|
|
|
|
|
|
Ipse fugatus Alexandriam petiit, ut a rege Aegypti, cui
tutor a senatu datus fuerat propter iuvenilem eius aetatem,
acciperet auxilia. Qui fortunam magis quam amicitiam
secutus occidit Pompeium, caput eius et anulum Caesari
misit. Quo conspecto Caesar etiam lacrimas fudisse dicitur
tanti viri intuens caput et generi quondam sui.
|
|
|
|
|
|
Mox Caesar Alexandriam venit. Ipsi quoque Ptolomaeus parare
voluit insidias, qua causa bellum regi inlatum est. Victus
in Nilo periit inventumque est corpus eius cum lorica
aurea. Caesar Alexandria potitus regnum Cleopatrae dedit,
Ptolomaei sorori, cum qua consuetudinem stupri habuerat.
|
|
|
|
|
|
Inde Romam regressus tertio se consulem fecit cum M.
Aemilio Lepido, qui ei magister equitum dictatori ante
annum fuerat.
|
|
|
|
|
|
Inde in Africam profectus est, ubi infinita nobilitas cum
Iuba, Mauretaniae rege, bellum reparaverat. Contra hos
commisso proelio, post multas dimicationes victor fuit
Caesar. Post annum Caesar Romam regressus quarto se
consulem fecit et statim ad Hispanias est profectus, ubi
Pompeii filii, Cn. Pompeius et Sex. Pompeius, ingens bellum
praeparaverant. Multa proelia fuerunt, ultimum apud Mundam
civitatem, in quo adeo Caesar paene victus est. Denique
reparatis suis vicit. Ex Pompeii filiis maior occisus est,
minor fugit.
|
|
|
|
|
