ut über­set­zen

Facis rem op­ti­mam et tibi sa­luta­rem, si, ut scri­bis, per­se­ve­ras ire ad bonam men­tem.

Non est ex­oran­dus aedituus (Tem­pel­hü­ter), ut nos ad aurem si­mu­la­cri ad­mit­tat.

Hic ut a nobis trac­ta­tus est, ita nos ipse trac­tat.

Res maior est al­ti­or­que, quam ut credi si­mi­lis huic, in quo est, cor­pus­cu­lo pos­sit.

Ani­mus ma­gnus et in hoc de­mis­sus, ut pro­pi­us di­vina nos­se­mus, con­ver­sa­tur qui­dem no­bis­cum, sed ha­e­ret ori­gi­ni suae.

At in­fe­li­ci­bus ser­vis mo­ve­re labra ne in hoc qui­dem, ut lo­quan­tur, licet.

Sic fit, ut isti de do­mi­no lo­quan­tur, qui­bus coram do­mi­no loqui non licet.

In­fe­lix, qui huic uni rei vivit, ut al­ti­lia (Ge­flü­gel) de­cen­ter secet.

§

Satz

syn­tak­ti­sche Funk­ti­on des ut-Sat­zes

1

ut scri­bis

Ad­ver­bia­le

1

ut nos ad aurem si­mu­la­cri ad­mit­tat

2

hic ut a nobis trac­ta­tus est

4

quam ut credi si­mi­lis huic
cor­pus­cu­lo pos­sit

5

ut pro­pi­us di­vina nos­se­mus

3

ut lo­quan­tur

4

ut isti de do­mi­no lo­quan­tur

6

ut al­ti­lia de­cen­ter secet